Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Λαρνακα, Cyprus
Είμαι ένα φαλκόνι της Ελεονώρας πάνω από τη γυναίκα Μεσόγειο...

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008

MEMORIES

ΠΡΩΤ' ΑΠ' ΟΛΑ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΓΟΗΜΕΡΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ.






ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ: ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΟΥ LOCKHEART ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΩ BEST AND WORST MEMORIES ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΠΟΛΥ...






ΟΜΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΘΕ ΧΑΡΑ ΚΡΥΒΕΙ ΜΙΑ ΛΥΠΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΛΥΠΗ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΑΛΛΑΖΩ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ (ΣΧΩΡΝΑ ΜΕ LOCKHEART) ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΖΩ MEMORIES...











Έτος 1996:


Παρακολουθώ ένα ντοκυμαντέρ για τον π. Παϊσιο τον αγιορίτη. Εκπλήσσομαι τόσο πολύ που θέλω να τον μιμηθώ. Μέσα στο ίδιο έτος, θα αποκηρύξω τα παλιά αθεϊστικά πιστεύω μου και θα ασπαστώ την ορθοδοξία με ενθουσιασμό. Πτυχίο θεολογίας, βυζαντινή μουσική, κοσμοκαλογερική ζωή.



Ετος 20οο:


10 Ιουλίου: 6η επέτειος γάμου, αναχωρώ για Ελλάδα με το καράβι στις 08:00. Θα περάσω ωραία στο ταξίδι... μόνο που έρχεται λίγο βαρετό. Το ταξίδι, αναπάντεχα, διαρκεί τρεις μήνες...

29 Σεπτεμβρίου: Γεννιέται η δεύτερή μου κόρη. Δύσκολη γέννα. Είμαι στο μαιευτήριο και ασπρίζω από φόβο. Κάνω τάμα στον Άη Γιώργη. Όλα κυλούν καλά. Περπατώ 35 χιλιόμετρα για το τάμα μου.

15 Οκτωβρίου: Παίρνω μετάθεση σε υπηρεσία ξηράς. Μπλέκω με το πιο στριφνό αφεντικό που μπορούσα να φανταστώ.


Έτος 2006:
αφού η προηγούμενη 6ετία περνά με τις σύνηθης απότομες εκρήξεις μου, το ο6 φαντάζει σαν την φοβερή Έτνα που κοχλάζει. Γράφω το ποίημα που έχω αναρτήσει φέτος στο μπλογκ μου ανήμερα πρωτοχρονιάς.
http://k-osie.blogspot.com/2007/12/2006.html
Αρχίζω ξανά να αμφισβητώ πολλά, αρχίζω να βλέπω πίσω μου, τη ζωή που άφησα πίσω... Μα κρατιέμαι. Δεν τολμώ να κάνω ερωτήσεις στον εαυτό μου. Κρατιέμαι. Ακόμα θέλω να φύγω. Χρόνια τώρα, από μωρό παιδί. Θέλω να φύγω. από που; προς τα που; Δεν ξέρω. Έχω μια φράση τυπωμένη στο νου από τα 15 μου. ''ΤΑΚΕ ΜΕ ΗΟΜΕ''. ΄Έχω ακόμα μια τυπωμένη στον ώμο από τα 15 μου. ''TO LIVE IS TO DIE''.


Πέρσι: Η Έτνα πετάει φωτιά και στάχτη. Ξερνά λάβα. Είναι οι προεκρήξεις μιας καταστροφής; Μακάρι όχι.

Γενάρης: Εκούσια επιλέγω να είμαι βάρδια πρωτοχρονιά. Δε θέλω να δω κανένα.

Φεβράρης: Η Έτνα δονείται επικίνδυνα

Άνοιξη: Αρχίζω να καταρρέω. Πρέπει να φύγω. ΝΑ ΦΥΓΩ. ΝΑ ΦΥΓΩ. ΝΑ ΦΥΓΩ.

Ιούνης:
Αποφασίζω να μεταναστεύσω στη χώρα που λατρεύω. Αυστρία. Περνώ σχεδόν όλο το καλοκαίρι στις αυστριακές άλπεις ψάχνοντας να αγοράσω ένα μικρό πανδοχείο. Βγάζω στο σφυρί τα σπίτι και το εξοχικό μου στην Κύπρο.

Φθινόπωρο: Επιστρέφω στην Κύπρο, με τις βαλίτσες γεμάτες ιδέες και αποφάσεις. Έχουμε καταλήξει στο τι θα αγοράσουμε. Είναι ένα μικρό πανδοχείο στο ramsau

Σεπτέμβριος 1-8: Δηλώνω σε όλους την τελεσίδική μου απόφαση. Οι συγγενείς με συμβουλεύουν να μην το κάνω. Είναι μεγάλο ποσό. 1,000,000 Ε, δεν είναι λίγα. Αν πουλήσω ότι έχω, θα κρατώ 350,οοο. Τα υπόλοιπα δάνειο. Αυτή τη βδομάδα πετώ. Το όνειρό μου, όνειρο ζωής, παίρνει σάρκα.

Σεπτέμβριος 9: . ''Και σε πονάει με τη νοτιά; Όχι απ' αλλού πονάει''

Σεπτέμβριος 10-Σήμερα: Η Έτνα ταράζει τα θεμέλια των σπιτιών. Σείεται και δονείται κάνοντας τον κόσμο γύρω της να τινάζεται. Βλέπω κάθε μέρα τον καθρέφτη., Μέσα δεν βρίσκεται το είδωλό μου, αλλά ένας χαμένος κόσμος. Τολμώ να ρωτήσω τον εαυτό μου επικίνδυνες ερωτήσεις. Οι απαντήσεις πληγώνουν.





ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΙΣ

Αδράνεια στους πνεύμονες·
σταματώ το βάδισμα.

Σήμερα προσκρούω σε μια αναπνοή
έγραψα με αρχαία νεκρή γραφή
σε τελλ της γης Χαναάν
προσκρούω σε μια κραυγή

Δυο ιππότες σταματούν τη μουσική μου
κολυμπώ στην αγάπη ενός σινιάλου
η πατρίδα μου μια αγκαλιά
το σπίτι μου φρέαρ προφήτου βοώντος
ο θρόνος μου σφάζεται από το νέο Νάθαν
προσκρούω σε μια αγκαλιά.

Συλημένες ψυχές στο διάβα μου
σήμερα προσκρούω σ’ αιμάτινα όργανα
πάνω στο κύμα μπάλες από σάπιο αίμα
χειροπέδες από μετάξι κινεζικό
σήμερα προσκρούω στο παραμύθι της Χαλιμάς.

Να μια αναπνοή!
Ρούφηξέ την
να σβήσει.

Σ’ αυτά όλα δεν μπορώ νά’ μαι μάρτυρας πια.

Σήμερα προσκρούω
πάνω σε μια κραυγή
αρχέγονη

Πάρτε με σπίτι.






ΔΙΝΩ ΤΗ ΣΚΥΤΑΛΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΟΥΝ....







41 σχόλια:

Σπύρος είπε...

Αγαπητέ φιλε ΩΣΗΕ, καταρχήν θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για την αποδοχή της πρόσκλησης.
Διάβασα προσεκτικά όσα έγραψες και ταξίδεψα μέσα σε ένα κομμάτι της ζωής σου. Ευχομαι όλα να σου πηγαίνουν κατ 'ευχή σε όλους τους τομείς να έχεις υγεια αγάπη και μακριά απο άσχημα πράγματα. Απλά σε παρακαλώ πολύ θα ήθελα να σταθώ κάπου. . .

Εκει με τον γέροντα παίσιο...

Εγώ διάβασα ένα βιβλίο που με συγκλόνησε που μάλιστα το οποίο κάπως μαγικά μου το έσδωνα 3 άτομα χωρις να γνωρίζονται μεταξύ τους μέσα σε 2 μέρες . . Απο εκεί και μετά ειδα διάβασα και κατάλαβα πολλά που δεν ήξερα και που δεν ξέρουμε γενικά. Το βιβλίο λέγεται "Οι γκουρού ο νέος και ο γέροντας παϊσιος" μέχρι τότε δεν πίστευα πουθενά + ειχα ακολουθήσει ανατολικές ιδεολογίες μέσο κάποιο σχολών που αυτο το βιβλίο και αλλες αναζητήσεις μου άνοιξαν τα μάτια.

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ . . .

Έυχομαι ότι καλύτερο και η ζωή σου να έχει ΕΤΝΑ απο αγάπη και να ξεχυλίζει πάντα :)

Καλο σου βράδυ και προσοχη :)

Greca είπε...

συγκλονιστικη εξομολογηση... χρειαζεται θαρρος για να παρεις τετοιες αποφασεις...αλλα ακομα περισσοτερο να κατσεις να ακούσεις τους "κοχλασμούς" του ηφαιστείου.. και να μη φοβηθεις απο τη "βουη"...

ευχομαι παντα τα καλυτερα!!!!

παντα!

tulipa nera είπε...

Αν η Αίτνα που κρύβεις μέσα σου σιωπούσε, τότε όλη αυτή η δημιουργικότητα και η ευαισθησία που ξεδιπλώνεται μέσα από τους στίχους σου θα βρισκόταν θαμμένη κάτω από ξεραμένη λάβα. Δε θα ήταν κρίμα;

υ.γ.: Οι επικίνδυνες ερωτήσεις δίνουν απαντήσεις που μας κάνουν πιο ώριμους, μέσα από το βίωμα του πόνου.

Καλησπέρα Φαλκόνι!

Equilibrium είπε...

Χειμαρρώδης... Μου αρεσει να σε μαθαίνω σιγά σιγά... Να'σαι καλά κι ελπίζω να πέρασες όμορφα!

faraona είπε...

Ωσηε ναμαι κι απο δω.Ο Παισιος ο αγιος αυτος,ηταν στο Αγιο Ορος (οπως θα ξερεις)και τον επισκεπτοταν πολλοι ανδρες και της δικης μου οικογενειας κατα καιρους.Ημουν τοτε ακομη στη Θεσσαλονικη και αρκετα νεα για ν ασχολουμαι με τις εντυπωσεις που μου μετεφεραν οσοι τον εβλεπαν απο κοντα.Ολοι ομως μου ανεφεραν το γεγονος οτι ηταν τοσο ηρεμος που οταν πηγαινες κοντα του ησυχαζε και η δικη σου φουρτουνα οποια κι αν ηταν.Μακαρι να ζουσε και να πηγαινες να τον δεις.Ετρωγε μονο ψωμι και χορτα κι επινε μονον νερο.Ελεγε σε ολους ποσο σημαντικο ειναι να ελεγχουμε τον εαυτο μας και να μην τρωμε ο,τι ναναι,και επισης οτι ειναι απαραιτητο πριν απο μια δοκιμασια η κατα την διαρκεια της να προσευχομαστε.Δεν ξερω εσυ μεσα απο ολα αυτα που περασες η περνας αν τρως λιγο η πολυ η αν προσευχεσαι.Αυτα ειναι απολυτως προσωπικα θεματα.Εχω την εντυπωση ομως οτι η ανταρα που εχεις μεσα σου, η δυναμη και η ταση φυγης και αναζητησης θα βρουν πολυ συντομα ''αυλακι'' για να κυλησουν .Αυτο τους χρειαζεται.Ναναι ομως ''ενα''και με απολυτη αφοσιωση απο σενα.Θα δεις....τοτε.Αν....Καληνυχτα.

marianaonice είπε...

Οπαδός και εγώ κάποτε της υλιστικής θεωρίας έπρεπε να συμβούν ορισμένα γεγονότα στη ζωή μου για να αφήσω τον εαυτό μου να δει πίσω από τον τοίχο του εφήμερου αυτού κόσμου!! Ένα από αυτά ήταν και το όνειρο που περιγράφω στο σχετικό ποστ μου με τίτλο "μήπως δεν είμαστε αυτό που φαινόμαστε;".
Εύχομαι φίλε μου όλα σου τα όνειρα να πάρουν σάρκα και οστά!!
Καλό ξημέρωμα.

ΩΣΗΕ είπε...

lockheart, καλημέρα. Έχω λίγη πίεση αυτες τις μέρες, δεν πολυσερφάρω. Ευχαριστώ για το σχόλιό σου, το βιβλίο τό' χω διαβασει κι εγω. Σού' πα όμως είμαι σε περίεργη φάση, φάση (ξανα)αμφισβήτησης πολλών... Πάντως ωραιο βιβλίο για να διαβάσεις αν θες ειναι ο βίος του π. Σεραφείμ Ρόουζ.
Τα λέμε το βράδυ





Greca μου καλημέρα. Κι όμως φοβαμαι την προμυνημένη έκρηξη. Ποιούς θα πάρει μαζί της; Ρίξτε τσιμέντο να την αποσωβήσουμε.






tulipa nera, έχεις πολύ δίκιο, φτάνει να μην φύγει εντελώς εκτός ελέγχου. Την καλημέρα μου




equi πέρασα όμορφα. Με τον δικό μου τρόπο. Χείμαρρος ε; που να με δεις μετά τα μεσάνυχτα που βρυκολακιάζω... Η Έτνα τότε ωχριά... Την καλημέρα μου





Φαραώνα μου, έχω διαβάσει πολλά για τον γέροντα Παίσιο. Κι ενθουσιώδης όπως είμαι έπεσα με τα μούτρα να γινω ασκητής. Τώρα είμαι σε άλλη φάση, αλλά είναι μεγάλη ιστορία. Πάντως ένα κατάλαβα. Δεν ξεφεύγεις ποτέ από το παρελθόν σου. Την ανατολίτική μου καλημέρα







Παγομαριάννα μου καλημέρα. Δεν έχω πια όνειρα. Να είναι καλά η οικογένεια μου και να κάνουν τα παιδιά μου τα όνειρά τους πραγματικότητα. Για τ' άλλα βαρέθηκα. Δε θελω τίποτα πια. Ίσως μια πρόωρη αφυπηρέτηση. Θερμές καλημέρες





Με μια εσώτερη κραυγή καβάλα στο κύμα αφήνω σε όλους την αγάπη μου

Σπύρος είπε...

Καλημέρα αγαπητέ ΩΣΗΕ :). . .

Δεν ξέρω αν λέμε το ίδιο αλλά αλλο ένα συγκλονιστηκό ειναι το

"Η ΨΥΧΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ" του π.Σεραφείμ Ρόουζ....

Ειναι πραγματικά απίστευτο :)

Συγνώμη για την παρέμβαση , καλη μέρα :)

patsiouri είπε...

Nα φιλήσεις γλυκά γλυκά την κορούλα σου...κι όλα τ'άλλα γίνονται...

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

ωσηε, είσαι πολύ μάγκας τελικά...

η ψυχη μου το ξερει είπε...

@Ωσηέ μου,τι να πω εγώ τώρα; Είσαι υφαίστειο και φοβάμαι πως η έκρηξη δεν έγινε ακόμα...

Τις εισπνοές μου μια μια μετρώ
στις εκπνοές τα χάνω...:)

Μια τεράστια αγκαλιά,ζεστή σαν...το σπίτι..

φιλούθκια πολλά

ΩΣΗΕ είπε...

lockheart, καλημέρα. Ξέρω το βιβλίο που λες, αλλά δε μιλώ γιαυτό. Μιλώ για τη βιογραφία του ίδιου του Ρόουζ. Είμαι σίγουρος ότι σ' εσένα θ' αρέσει.




Pats, καλημέρα. Ναι, έχω παραμελήσει όλες τις γυναίκες μου τελευταίως. Θα τις φιλήσω όλες γλυκά.





Synas, γιατί;;;;;;;;;;;;;;;






Ψυχούλα μου ευχαριστώ σε πολλά. Κι εγώ το ίδιο φοβάμαι...
Φιλούθκια

marianaonice είπε...

Και τα όνειρα των παιδιών μας είναι και δικά μας όνειρα φίλε μου.
Διακρίνω μία απογοήτευση ή απλά έχουν εκπληρωθεί όλες σου οι επιθυμίες;; Εύχομαι να συμβαίνει το δεύτερο!
Καλό μεσημέρι.

ΩΣΗΕ είπε...

παγομαριάννα μου καλό μεσημέρι. Μόνο το δευτερο δεν συμβαίνει...

KitsosMitsos είπε...

Δυναμική επάνοδος...
Εύγε φίλτατε!

ΩΣΗΕ είπε...

bonsoir kitsmix, merci beaucoup pour votre visit

aurevoir

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ωσηέ μο, η ζωή σου είναι για το βιβλίο Γκίνες...ανήσυχος κι' εσύ σαν το Γλάρο μου...
΄Ομως ο δικός μου από τότε που έμπλεξε μαζί μου συνήλθε (εντάξει κοντρολάρισμα...)..... το ηφαίστειο των ανησυχιών του...
Μέχρι που λέει αν γινόταν θα με ξαναπαντρευόταν...
:-)))

Φαλκόνι μουυυυ.. "να φύγεις...να φύγεις...να φύγεις..."
Μα πού να πας καλλε μου;... Πώς θα πετάμε πάνω από τα πέλαγα; ...
Μια ...γλάρισα μονάχη θα αφήσεις;
Τστστστστ........
:-)))

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Αν μπορείς να κάνεις μία στοίβα όλα σου τα κέρδη
και να τα ποντάρεις όλα σε μια γύρα
και να ξεκινήσεις πάλι απ’ το μηδέν
Και να μην βγάλεις άχνα γι’ αυτή σου τη χασούρα.

Κίππλινγκ, Αν

Τότε είσαι μάγκας...

Ανώνυμος είπε...

Χαιρετώ σε ωσηε. Με μπέρδεψες λιγάκι. Τέλος το ramsau και το όνειρό σου? Δεν μου έγινε απολύτως κατανοητό.
Σπέυδω να ξαναπιάσω το ΛΌΓΟΙ Α' Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο που έχω του Πατέρα Παϊσιου.
Θέλω να σαι καλά και εσύ και η οικογένειά σου. Μη μελαγχολείς βρε.
Κι η μουσική σου για χαρακίρι. Άντε cheer up.

Ανώνυμος είπε...

Από τότε μέχρι σήμερα .Κάθομαι πάνω στόν κρατήρα της Ετνας καί τον εμποδίζω να εκραγεί.

Πόσο, μα πόσο δύσκολο είναι αυτό ,καί πόσο πονάει εκεί πάνω.

Μάλλον όχι, ποιο δύσκολο είναι να αντιμετωπίσεις την εκρηξη.

Δεν ξέρω, θα μάθω κάποτε????

Meropi είπε...

Ωσηέ μου καλέ μου συντοπίτη, καλησπέρα. Από ότι κατάλαβα η επιχείρηση του σπιτιού στην Αυστρία δεν πήγε καλά, γι αυτό επέστρεψες στο στράτευμα. Μην το βάζεις κάτω, ό,τι δεν μας σκοτώνει μας δυναμώνει. Και σιγά σιγά τα ηφαίστεια καταλαγιάζουν. Ελπίζω να καταλάγιασαν και τα δικά σου.

3 parties a day είπε...

Αχ, καλέ μου Ωσηέ...

Νομίζω πως καταλαβαίνω... Ίσως και λίγο πριν την εξομολόγησή σου. Δεν ξέρω γιατί...
Σίγουρα πάντως σε καταλαβαίνουν όσοι έχουν μια Αίτνα μέσα τους...

(Όσο για τον Παϊσιο, εγώ κι αυτός έχουμε κάτι κοινό:))

fish eye είπε...

τι να πω;ηρθα να βρω ενα πουλι και συναντησα ενα ηφαιστειο που βραζει..μακαρι παντα ετσι..μακαρι παντα ολα να σου πηγαινουν καλα!

Αλητισσα είπε...

Ειναι που πολλές φορές θέλω να φύγω
μα δεν ξέρω προς ποιά κατεύθυνση
είναι κι άλλες τόσες που θέλω να μείνω
μα δεν θέλω να πιστέψω ποτέ
πως δεν είχα κουράγιο να "στηρίξω"
τα όνειρα μου..

Μου βγήκε αυθόρμητα..
Η ψυχολόγία λέει πως κάθε τάση φυγής μας έχει να κάνει με την επιθυμία να ξεφύγουμε απο τον ίδιο μας τον εαυτό..
Σκέψου το..
Αλήθεια εκείνο εκεί τ' ομορφόπαιδο που βλέπεις κάθε μέρα στον καθρέπτη δεν αξίζει τελικά λίγη γαλήνη..και μια πατρίδα;
Σε φιλω και σε νιώθω..

ΩΣΗΕ είπε...

γλαρένια μου καλή... δεν ξέρω...
ξέρεις που είμαι τώρα;
... σε άλλους κόσμους... χα! πρέπει τώρα να φορέσω εκείνο το γύψινο στεφάνι...



synas... τώρα... μπορώ ν' απαντήσω με μια νότα ρε μινόρε... έχω φύγει... μακριά...μακριά... μακριά... μακριά... μακριά...μακριά...μακριά... χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα





pussygallore, όνειρα ξένα... ράκη αλλότρια...΄φτάνει πια! ξέσκισ' η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα.... echo....echo.... echo... echoo... είμαι χαμένος.. sorry.... ΟΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ γεράσαμε......





Μερόπη μου καλή Κερυνιώτισσα... μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσανε λέει ο μικρούτσικος.... ΤΕΡΜΑ οι ελπίδες...
Πάρτε με σπίτι....











De Profundis, ξέρεις ότι ακόμα στο Τσέρνομπίλ ρίχνουν τσιμέντο; Δεν αρκεί να καθίσεις πάνω στον κρατήρα. Θα εκσφεντονιστείς.... έφυγα.... χαχαχαχαχαχαχαχαχαχααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα....





3pd, είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λαθους λήμματος... ξέρεις τι μπορεί να κάνω τώρα; μη ρωτάς... έχω φύγει... συγχωράτε με καλοί μου φίλοι....




φεγγαρένια μου τσιμέντο φέρε κι εσύ... τα τα τα τα... ΌΤΙΙΙΙΙΙΙ.....



ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΗΝ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ''Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΟ ΞΕΡΕΙ'' ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΚΑΙ ΤΑΞΙΔΕΥΩ ΑΠΟΨΕ....

ΩΣΗΕ είπε...

αλήτισσα, ξέρω πως από τον εαυτό μου είναι που θέλω να ξεφύγω...

μα στον καθρέφτη βλέπω μόνο περιγράμματα...
και κόσμους χαμένους...
νότες που ταξιδεύουν...
εικόνες που έφυγαν χωρίς κ'αν να υπάρξουν...
πάρτε με σπίτι...
το λέω εδώ και δυο 10ετίες....

σε φιλώ...

Ανώνυμος είπε...

Μια ψυχή ταξιδεύει μακριά, όπου έχει ανάγκη να πάει. Κι όσα μονοπάτια κι αν διαβεί, κι όσους κύκλους κι αν κάνει, θα την βρει την άκτη της, ψυχή μου.

Εμένα πάλι με αυτό το φεύγω σου μου καρθώθηκε στο μυαλο το

φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστιμένους και αγρίμια...

Πάντα εδώ, ακόμα και στο φευγιό του μυαλό σου, εδώ, μαζί, όσο το θες.

Αγκαλιά

Katerina ante portas είπε...

Συμφωνώ για το φιλόσοφο και άγιο π.Σεραφείμ Ρόουζ, που κέρδισε μόνος του, αυτός ο κεχαριτωμένος άθεος, τη βεβαιότητα της ορθόδοξης πίστης του..

Είσαι βαθιά ποιητική φύση που οδυνάται αγαπητέ μου..

ΩΣΗΕ είπε...

freedula καλημέρα. Λες; Αυτό το επίμονο ''πάρτε με σπίτι'' να εκπληρωθεί; και τι είναι το σπίτι; κάπου μακιά απ' αυτά τα συναισθήματα; τότε...
Σ' ευχαριστώ πολύ. Σας΄νιώθω κοντά μου, πραγματικά.





Κατερίνα μου καλημέρα και σ' εσένα. π. Σεραφείμ Ρόουζ... είδες πόσο ανήσυχο πνεύμα;
Ο πνευματικός μου επιμένει να μου λέει πολλά γιαυτόν. ''Αυτό το μεγάλο που ψάχνεις είναι ο Θεός, αλλά δεν το ξέρεις'', μου λέει. Κι εγώ του απαντώ ότι αν είναι κάποτε να καταλήξω εκεί θα πρέπει να έχει κλείσει ο μεγάλος κύκλος...
Φιλιά πολλά

Meropi είπε...

Καλέ μου Ωσηέ,
με ανησύχησες με την απάντηση σου. Καταλαβαίνω ότι βρίσκεσαι σε τρικυμία. Μη χάνεις το θάρρος σου. Θα ησυχάσει η θάλασσα, θα βγει το ουράνιο τόξο. Θα δεις....

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα μόνο. Κι ένα χαμόγελο για να πάνε όλα καλά.

ΩΣΗΕ είπε...

Μερόπη μου μην ξαφνιάζεσαι και μην ανησυχείς. Την τρυκιμία διαδέχεται η μπουνάτσα. Κι απόψε είναι νηνεμία
Φιλιά





freedula, ευχαριστώ σε πολύ. Σε καλησπερίζω γλυκά. Φιλιά

Haris είπε...

Συντοπίτη μου έτσι εξηγείται η χιμαιρώδης σου γραφή. Αν και δεν ξέρω αν είναι κατάρα ή προνόμοιο. "Ο πόνος των ποιητών"...

σου εύχομαι κάποτε να πας σπίτι. Αν και φοβάμαι πως ποτέ σου δεν θα το καταλάβεις.

ΩΣΗΕ είπε...

HARIS, κατάρα, άμα τε και προνόμιο.
Υπαρχει άραγε το σπίτι;

Κάτια είπε...

Με συγκλόνισε το κείμενο...Τον τελευταίο καιρό δεν έχω καθόλου χρόνο -λόγω σχολής και εργασιών- αλλά δεν μπορούσα να μην σχολιάσω γιατί άγγιξε και δικές μου ευαίσθητες χορδές. Ένιωσα πραγματικά το ηφαίστειο μέσα σου καθώς και τη διάθεση για ψάξιμο και ενδοσκόπηση...Μου θύμισε έντονα αντίστοιχη φάση δική μου...Αυτές οι τάσεις φυγής...Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα το βάζω στα πόδια όταν δυσκολεύομαι...
Τον τελευταίο καιρό, κάνω μεγάλη προσπάθεια να εξημερώσω τα τέρα τά μου...να μην το βάλω στα πόδια όταν τα δω να ξεπροβάλλουν στη γωνία, αλλά να βρω το θάρρος να μείνω εκεί και να τους μιλήσω...και να σου πω κάτι...Τελικά δεν είναι τόσο τρομακτικά...Μου μιλάνε κι αυτά...Τώρα δεν φοβάμαι τόσο πολύ...

ΩΣΗΕ είπε...

Κάτιά μου, έχεις δίκιο. Όντως, όταν τα πλησιάσεις δεν είναι τόσο τρομακτικά. Θέλουν όμως ειδικό χειρισμό για να μη γίνουν...

ILIAS είπε...

"Μέσα δεν βρίσκεται το είδωλό μου, αλλά ένας χαμένος κόσμος."

Πόσο δύσκολο είναι τελικά να σε καταλάβουν κάποιοι;
Ναί ο ΩΣΗΕ δεν είναι στο ramsau, είναι στο "θεωρείον της Ανατολής".

ΩΣΗΕ. Να χαίρεσαι τα παιδιά σου την οικογένειά σου και τους φίλους σου.
Κράτα την Αίτνα σβηστή.

Σκέψου τη δική μου Αίτνα. Στα 33 χωρίς σταθερή δουλειά αλλά ποτέ χωρίς δουλειά, να μένω με τους γονείς μου λόγω άθλιων οικονομικών (θα έχεις ακουστά για την ακρίβεια που μας δέρνει και τους μισθούς πείνας που έχουμε στο Ελλαδιστάν) σε μια πόλη που μισώ (Αθήνα) με την πρώην μου να θέλω να την παντρευτώ και εκείνη να θέλει να κάνει έκτρωση το παιδί που κουβαλούσε στα σπλάχνα της όπως και έκανε τελικά, και άλλα πολλά που θα στα αναφέρω όταν πάμε μαζί στο γήπεδο ή αν βρεθώ στην αγαπημένη Κύπρο.

Μια Αίτνα έχουν κάποιοι, άλλοι τυχερότεροι όχι. Προσωπικά νομίζω οτι έχω έναν Βεζούβιο που αν τον αφήσω να δονηθεί θα με καταπιεί ολόκληρο.

Αδερφικούς Χαιρετισμούς. Have faith. Your dream is not over yet mate, same as mine. I will try and we both know what we can do is all that we can do. Thats it!!!!!

ΩΣΗΕ είπε...

Τελικά δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ και έτρεξα να δω το σχόλιο κι ας αργήσω λίγο για το θεωρείον της ανατολής. Όσοι άνθρωποι σκέπτονται έχουν το βεζούβιό τους, την Έτνα τους, το τσέρνομπιλ τους. Είναι πολλές φορές δύσκολο να ελεγχθεί, και ίσως κάποτε να πρέπει να το αφήνουμε να ξεσπά λίγο... κάτι σαν ελεγχόμενες εκρήξεις που κάνουμε κι εμείς κάποτε στις ασκέσεις. Το θέμα είναι να μην μας ξεφύγει και γίνει κανένα ατύχημα και σίγουρα, να μην μας καταπιεί. Ο καθένας πρέπει να βρίσκει διεξόδους. λοιπόν, επειδή έχω αργήσει, θα τα ξαναπούμε το απόγευμα, και ίσως σου πω και για το ramsau κάτι παραπάνω. Υγίαινε αδερφέ.

Ναταλία είπε...

Axm....
Και;
Και;
Πριν τι είχε γίνει;
Μετά τι έγινε;
Γμτ..... θέλω να διαβάσω κι άλλα!

ΩΣΗΕ είπε...

natalia μου, πόσα να πω σε μια ανάρτηση; αλλά, κι αν έλεγα κι άλλα τόσα, κάποια και πάλιν δε θα χωρούσαν... πάντως, προχωράμε! Σοφότεροι, δυνατότεροι, παλαβότεροι, δεν ξέρω. Πάμε παρακάτω. Vamos. Καλό ξημέρωμα

Ανώνυμος είπε...

Καλό απόγευμα σε όλους σας.
Είναι μέρες τώρα που θέλω να μπώ στην παρέα σας και ιδιαίτερα στην παρέα του Ωσηέ.
Αν και τον γνωρίζω χρόνια και ήξερα ότι είναι 'αναμενόμενα απρόβλεπτος', όσο αντιφατικό και αν ακούγεται αυτό , εντούτοις χαρακτηρίζει απόλυτα τον Ωσηέ.
Στεναχωρέθηκα για αυτά που διάβασα και που ως φίλη που νιώθω έπρεπε να τα ήξερα και να βοηθούσα...
Ελπίζω να με συγχωρέσει ο Ωσηέ και ξέρει ότι είχα και εγώ πάρα πολλά για αυτό χαθήκαμε.Έμμεση συγνώμη κάπως απρόσωπη αλλά πραγματικά αληθινή.
Όσο για το βιβλίο του π. Σεραφείμ Ρόουζ διαβάζω τώρα την βιογραφία του και ήδη από τις πρώτες σελίδες έχω συγκλονιστεί.
Καλό απόγευμα και θα χαρώ να τα ξαναπούμε...