Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Λαρνακα, Cyprus
Είμαι ένα φαλκόνι της Ελεονώρας πάνω από τη γυναίκα Μεσόγειο...

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008

Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Μετά την ανάρτηση του ΡΑΔΙΟΜΑΡΚΟΝΙ θυμήθηκα τις καρδιές που βλέπω κάθε μέρα να με προσπερνούν. Έστι αναρτώ αφιερωμένο στο φίλο Μαρκονιστή την ''Κραυγή της Σιωπής''.



Ο πίνακας είναι του αγαπημένου μου oνειροεφιαλτικού ζωγράφου Ricardas Filistovicious και ονομάζεται, ''Sleep of Lethargy 1. Container''

Το ποίημα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ''Ψιχάδι''

Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Η σιωπή
έχει τόσα να πει
κρύβει τόση αμετροέπεια
μέσα στην ψυχή.
Η σιωπή λαλεί
δε γελά
δε μιλά
μα κράζει
ρεκάζει
κραυγάζει.
Αυτή την κραυγή της σιωπής ακούω
κάθε μέρα στο δρόμο
δίπλα μου
μέσα στο μαλακό
πυρήνα
των πέτρινων καρδιών
που με προσπερνούν
με φαιδροφάνεια.

46 σχόλια:

rain είπε...

Μου άρεσε πολύ ο πίνακας μα και το ποίημα. Να'σαι καλά και καλό σου βράδυ

ΩΣΗΕ είπε...

ευχαριστώ rain. Αντεύχομαι. Ο Filistovicious είναι σπουδαίος ζωγράφος. Θα ήθελα πολύ να αγοράσω ένα έργο του. Καλο βράδυ

Φαίδρα Φις είπε...

...Ήξερα τις σιωπές, τις διάβαζα
Πια τώρα ούτε αυτές υπάρχουν
Μόνο σχηματισμοί νερών και πουλιών,
Συναστρίες αδύναμων αγγέλων,
Που προσποιούνται θαύματα

Αυτό είναι ακόμα κάτι που δύναται να υπαινιχθεί μια ανάγνωση...

Κι αυτό που με κυβερνούσε ως τώρα ήταν η επιμονή μου στις αναγνώσεις
Με συντηρούσε
Η εμμονή μου στις αναγνώσεις
Και με στήριζαν ερμηνείες δύστροπες
Κι ενώ μπορούσα να φτιάξω τέρατα, να αναγνώσω φαντάσματα,
Να διαγνώσω σκιές και δράκους,
Μιας λησμοσύνης η κρυστάλλινη σφαίρα,
Με κατάντησε ανίδεο, ασφαλή και σίγουρο παρατηρητή
Καθοδηγητή των τυφλών ονείρων...
http://hrtstvrs.blogspot.com,thalassa,promitheas

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Τα πάντα μιλούν αδιαλείπτως!!!
Ακόμα κι η σιωπή! Κυρίως η σιωπή!
Το πρόβλημα είναι πως κανείς δεν της απαντά...

Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ...

φιλώ σε,ποιητή μου...

ILIAS είπε...

Η Σιωπή... Τί υπέροχη αίσθηση, και πόσο όμορφο το να νιώθεις άνετα μ'αυτήν όταν απλά δεν έχεις κάτι να πεις και εκείνη δεν έχει κάτι να πει... (comfortable silence-pulp fiction).

Βέβαια στο ποίημα σου αναφέρεσαι στην σιωπή την αβέβαιη, αυτή που οι άνθρωποι έχουν ασπαστεί για να μην εκφράζονται αν δεν λαθεύω.
Ναί τότε οι καρδιές γίνονται πέτρινες και οι άνθρωποι σε προσπερνούν με φαιδροφάνεια...

Την καλησπέρα μου φίλε

If...ιγένεια είπε...

Ωραία επιλογή..

ΩΣΗΕ είπε...

Φαίδρα Φις, ο ποιητικός τρόπος που σχολιάζεις έιναι, τολμώ να πω, μαγικός. Είναι δικά σου; Μάλλον ναι. Συγχαρητήρια λοιπόν. Καλό βράδυ.




Ψυχούλα μου καλή μου κόρη, η σιωπή είναι αμετροεπής. Και ρεκάζει...
αλλά είναι ελπιδοφόρο το ότι μέσα στις πέτρινες καρδιές καρύβεται ακόμα ένας μαλακός πυρήνας. Υπάρχει ακόμα ελπίς. Έστω κι αν αυτή είναι η ελπίς για την ελπίδα...
Φιλώ σε...





Ναι, αυτή τη σιωπή ΈΚΤΩΡ. Αυτή τη σιωπή που όμως δε κρύβεται. Ούτε μας ξεγελούν οι πέτρινες καρδιές. Κρύβουν ακόμα σάρκινο μέρος. Όπως είπα στην ψυχούλα πιο πάνω, υπάρχει ακόμα ελπίς. Αυτό είναι ένα αισιόδοξο ποίημα. Ίσως ΤΟ ΠΙΟ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΠΟΤΕ ΓΡΑΨΕΙ. Καλό σου βράδυ

kalynama είπε...

χίλιες σιωπές να ακούς....
λέει ένα αγαπημένο τραγούδι...

Πόσο δυνατές είναι οι σιωπές.. πόσο πόνο μπορούν να βγάλουν...

Και είναι κάτι βράδια Ωσηέ μου.. αυτά που οι σιωπές τους μας γονατίζουν... μας μαχαιρώνουν... μα βρίσκουμε τη δύναμη να ξανασηκωθούμε... να παλέψουμε για το αύριό μας, ακόμα και ματωμένοι....

Γλυκό και ταξιδιάρικο βράδυ να έχεις...

Χαμόγελο σου αφήνω.. συντροφιά σου για τις ώρες μέχρι να ξημερώσει :-))

ΩΣΗΕ είπε...

Νάμα μου, σ' ευχαριστώ πάντοτε για την τόσο καθαρή ψυχή που αντικατοπτρίζεται μέσα απ' τα λόγια σου. Η σιωπή είναι τόσο φλύαρη... Οι πιο όμορφες μου συζητήσεις΄υπήρξαν άφωνες...
Καλό σου βράδυ Νάμα μου, καλό βράδυ...

ΩΣΗΕ είπε...

If, σ' ευχαριστώ πολύ. Καλό σου βράδυ

Μαρια Νικολαου είπε...

Eχουν πυρήνα αραγε οι πέτρινες καρδιές..;
Πολυ ομορφες σκέψεις πραγματικά ..

ΩΣΗΕ είπε...

ΜΑΡΙΑ μου, ναι, έχουν. Όταν είναι μόνες, εξατομικευμένες. Όταν όμως οι άνθρωποι γίνονται κόσμος, τότε ο πυρήνας χάνεται και γίνεται πετρα, βράχος, γκρεμός...

καλό σου βράδυ, ευχαριστώ.

3 parties a day είπε...

Ωραίες είναι οι σιωπές, αλλά κουράζομαι να τις αποκρυπτογραφώ...

mania είπε...

Βρε Ωσηέ μου καλησπέρα,
πάντα με τα ωραία σου ποιήματα! και τους ωραίους σου πίνακες! που πρώτη φορά σε σένα τους είδα. Μου άρεσε ιδιαίτερα ο στίχος "μέσα στο μαλακό πυρήνα των πέτρινων καρδιών"
Υ.Γ. Σ' ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια που άφησες στο μπλογκ μου

ΩΣΗΕ είπε...

3pd, δε θέλουν αποκωδικοποίση. Απλά να τις ακους...
εκπέμπουν ελπίδα ανθρωπιάς (ακόμα)
καλό βράδυ



Μανία μου, εγώ σ' ευχαριστώ. Ναι, μαλακος πυρηνας..,\Καλό βράδυ

Surrealist είπε...

Εικόνα, γραφή, μουσική... ποίηση... ψιχάδι...

Σιωπή...

Μία κραυγή της τέχνης για κείνους που ξέρουν γιατί σιωπούν, πότε σωπαίνουν, πότε λιγομιλούν και πότε γλυκοαγγίζουν, για κείνους που πάντα την τέχνη, την τέχνη τους την καρτερούν.

Υ.Σ. Επίσης πολύ καλή η ανάρτηση του μπλόγκερ φίλου σου, αύριο πάω Σύνταγμα επί τούτου, να πιω τον καφέ μου στην πλατεία και να διαβάσω τις εικόνες, τους περαστικούς, τις αντιδράσεις, και θα λυπηθώ για κείνους που μια ματιά δεν θα ρίξουν στο αλλαγμένο τοπίο της πόλης...

(Ευαίσθητο πόστ…!!)

Καλό βράδυ!

κυκλάμινο είπε...

Όλα σου ωραία ωσηέ μου! Και ο μαλακός πυρήνας και η σιωπή και ο πίνακας και η μουσική και το φαλκόνι!
Τώρα κατάλαβα! Το μαύρο πουλί που φωτογράφησα λέγεται φαλκόνι!
Ευχαριστώ ωσηέ μου για την πληροφορία!
Φιλιά και καλό βράδυ, με μαλακές ολόκληρες τις καρδιές!

Ra Ma είπε...

Φίλε ΩΣΗΕ,
κατ’ αρχήν να σε ευχαριστήσω για τη τιμή που μου κάνεις, να μου αφιερώσεις ένα σου ποίημα γιατί νοιώθω ότι είμαι πολύ λίγος για κάτι τέτοιο και το εννοώ!

Τον Ricardas Filistovicious δεν τον ήξερα! Μου αρέσει όμως γιατί μου θυμίζει εικόνες που έφτιαχνε το μυαλό μου διαβάζοντας τους παλαιότερους όπως Λάβκραφτ, Μάχεν, Ζελάζνι και Λόρδο Ντάνσανι.

Κραυγάζει ο στίχος σου αν και μιλά για τη σιωπή. Τι αντίθεση! Πρόσεξα και την ελπίδα να προστατεύεται στο μαλακό πυρήνα των πέτρινων καρδιών.

Δεν ξέρω αν συμφωνείς ότι τη σιωπή μπορείς να τη δεις σκαμμένη στα πρόσωπα των ανθρώπων μερικές φορές να ουρλιάζει.

Ποιητά μου με συγκίνησες.

Καλό σου βράδυ!

faraona είπε...

Ωραιος πινακας,ωραιο ποιημα κι η σιωπη σου,ουρλιαζε στ αυτια μου.Δεν ξεγελιουνται οι εμπειροι με λογια,με εικονες ταματα κι ιχνογραφηματα,οι πρεσβυτερες ψυχες θελουν την αγαπη πραξη,τη γη στα ποδια τους να την πατουνε,λυπημενα κοιτουν τα πουλια,δεν τα ζηλευουν.Αυτα μου ηρθαν αφθορμητα αυτα και καταθετω.Με πονο ψυχης και με σφραγισμενο στομα. Φιλω σας στρατηγε μου.

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο το ποίημα και ο πίνακας.
Φέτος επισκέφτηκα και την Κύπρο τον τόπο καταγωγής σου απο οτι κατάλαβα.Εμενα Λάρνακα και είχα την ευκαιρία να νοικιάσω αυτοκίνητο και να γυρίσω όλο το νησί!
Εντυπωσιάστηκα απο όλα αλλά πιο πολύ το ότι είστε πιο Έλληνες απο εμάς τους Ελλαδίτες!
Δές και μερικές απο τις φωτογραφίες που ανέβασε στην σελίδα μου απο Κύπρο.Να σαι καλά.
http://www.flickr.com/photos/seastavros/

Sandy Cheeks είπε...

κι εμένα μου αρέσουν οι εύγλωττες σιωπές, άσχετο από το αν κραυγάζουν, ή όχι.

Φαίδρα Φις είπε...

@ ωσηε
σ'ευχαριστώ πολύ...δικά μου είναι και κυκλοφορούν σε τέσσερις συλλογές,εντός των προσεχών ημερών...μερικές φορές και οι εν δυνάμει ποιητές έχουν ανάγκη να "ακούν" τον πηγαίο και ανιδιοτελή θαυμασμό των άλλων.Καμιά φορά,αυτό δεν είναι ματαιοδοξία ή κενοδοξία.Αντίθετα,μπορεί να τροφοδοτήσει,να εφοδιάσει με καινούρια δύναμη και να παράξει "έργο"...
σ' ευχαριστώ λοιπόν,πολύ και από καρδιάς...
http://hrtstvrs.blogspot.gr,thalassa,promitheas

Roadartist είπε...

"Αυτή την κραυγή της σιωπής ακούω
κάθε μέρα στο δρόμο
δίπλα μου
μέσα στο μαλακό
πυρήνα
των πέτρινων καρδιών
που με προσπερνούν.."

...νομίζω τα έγραψες ΟΛΑ με τους παραπάνω στίχους.. "πέτρινες καρδιές" να σαι καλα..

marianaonice είπε...

Σιωπή!! Κάποιες φορές πιο φλύαρη απ΄ όλες τις λέξεις του κόσμου, άλλες φορές λυτρωτική ή και ασφικτική σαν κόμπος μέσα στο λαιμό... Τι να πω ΩΣΗΕ,
υπέροχο το
"Η σιωπή λαλεί
δε γελά
δε μιλά
μα κράζει
ρεκάζει
κραυγάζει".
Τα λέει όλα.
Καλό σου απόγευμα.

mmexer είπε...

Τις ακούς και χάνεσαι....
Και τις συναντάς ξανά και ξαν΄ά...
Δεν είναι οδυνηρό;

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Γλυκέ μου Ωσηέ, έδρασαν τα παυσίπονα;
Περιμένω νέα σου εναγωνίως!...

ΩΣΗΕ είπε...

Surrealist, κραυγή της τέχνης, σιωπηρή κι αυτή. Ψιχάδια ψυχών ελπιδοφόρα... Ναι, ευαίσθητο το ποστ του Μαρκόνι. Εξ' ού και η αφιέρωση. Σε φιλώ.


Κατερίνα μου, ευχαριστώ. Το φαλκόνι της Ελεονώρας είναι το πουλί μαυροπετρίτης ή κοινώς το βαρβάκι. ¨οσο για τις μαλακές καρδιές... παραείσαι αισιόδοξη! Φιλιά.


Radio Markoni, είσαι ταπεινός και μετριόφρων και σε τιμά. Ο Filistovicious είναι σπουδαίος ζωγράφος και ταιριάζει πολύ στη γραφή μου με τους ονειροεφιαλτικούς του πίνακες. Η ελπίδα, ναι, βρίσκεται κρυμμένη πίσω από το πέτρινο περίβλημα. Η σιωπή ουρλιάζει φίλε, χαρακώνει και πρόσωπα και καρδιές. Σ' ευχαριστώ, καλό βράδυ



Φαραώνα μου, φιλώ σε κι εγώ. Ωραία η κατάθεση ψυχής. Νιώθω το βάθος. Μόλις γύρισα σπίτι. Δε θα καταφέρω να περάσω από τις γειτονιές απόψε. Θα περάσω λίγη ώρα με την Κλειώ. (Αν ξυπνήσει δηλαδή γιατί κοιμάται στον καναπέ) Φιλιά ξανά.

ΩΣΗΕ είπε...

Seastavros, καλώς σε βρήκα. Ευχαριστώ σε για το σχόλιό σου, χαίρομαι που γνώρισες το νησί μου και την πόλη μου. Γιαυτό που λες για την ελληνικότητα, δεν είναι ακριβως έτσι, έχει δύο όψεις, αλλά άστο καλύτερα. Θα περάσω να δω τις φωτό, αλλά όχι σήμερα, μόλις γύρισα σπίτι και λέω να κάτσω λίγο με τη μαντάμμμ. Καλό σου βράδυ



Sandy Cheeks, οι σιωπές είναι ωραίες και μοιραίες όμως. Θα περάσω και από το δικό σου σπιτικό, όχι όμως απόψε. Σ' ευχαριστώ, καλό βράδυ.




Φαίδρα Φις, φαινόντουσαν ότι ήταν δικά σου, κάτι μου το έλεγε. Συμφωνώ μ' αυτό που λες. Όταν βλέπεις κάποια απήχηση στο έργο σου δυναμώνεις. Είναι σα να μοιράζεσαι τη ψυχή σου. Ελπίζω να μας ειδοποιήσεις όταν κυκλοφορήσουν οι συλλογές σου. Μη μας ξεχάσεις. Εμένα με καθυστερεί πολύ ο σχεδιαστής, έπρεπε ήδη να έχει κυκλοφορήσει μια συλλογή τώρα από τις τέσσερεις που ευελπιστώ να εκδοθούν φέτος, αλλά ακόμα σχεδιάζει. (τι θα φτιάξει; τον πύργο της Βαβέλ;) Ευχαριστώ σε με τη σειρά μου εκ βαθέων

ΩΣΗΕ είπε...

Roadartist, ευχαριστώ σε πολλά. Το λακωνίζειν εστίν φιλοσοφείν...
Καλό σου βράδυ




Παγομαριάννα μου, ώσπερ είπας! Συγνώμη που δεν περνάω από τη γειτονιά σου, αλλά μόλις γύρισα σπίτι. Θα περάσω αύριο, πρώτα ο Θεός. Καλό βράδυ



mmexer, Οδυνηρό και κυκλικό...
αλλά ο μαλακός πυρήνας κρύβει την ελπίδα... Καλό σου βράδυ

ΩΣΗΕ είπε...

ΨΥΧΟΥΛΑ μου, δε σού' χω πει να μην αγωνιάς; είπαμε, είμαι γερό σκαρί... Μόλις γύρισα σπίτι. Το μεσημέρι στρώσαμε τραπέζι στη δουλεια, στο θεωρείον της ανατολής, ουζοκατάσταση δηλαδή με γάβρο, τίποτα φιλοσοφικό, αλλά με όμορφες, απλές σκηνές. Σχόλασα και πήγα κατ' ευθείαν στην πολιτική άμυνα (όλα τά'χε η Μαριώ οι εθελοντισμοί της έλειπαν!) και γύρισα πριν λίγο. η κλειώ κοιμάται στον κανεπέ και μόλις τελειώσω το σχόλιο θα δοκιμάσω να την ξυπνήσω να περάσουμε λίγη ώρα μαζί. Αν και ΄τωρα ΜΟΛΙΣ πήρα ΣΜΣ που με καλεί για κάτι άλλο, αλλά ''Ύπαγε οπίσω μου!''. Φιλώ σε καλή μουχχχχχχχχ

Greca είπε...

καλησπερα ωσηε...
ξερεις ποσες φορες εχω προστρεξει στη ν αγκαλια της "φασαρίας" γιατι δεν αντεχα την κραυγη της σιωπης? οταν ημουν μονη μου στο νησι πολλα βραδια σκεφτομουν αν μπορει καποιος να "πεθανει" απο μοναξια... η αν μπορει να "χασει τα λογικα του" ακουγοντας τη σιωπη? και τοτε ετρεχα να βρω καταφυγιο σε μια κουβεντα... ποτε απο το τηλεφωνο.. ποτε απο τη διπλανη μου στην πολυκατοικια... να χαθω στη "βαβουρα"... να μην ακουω τη σιωπη... τη φιλη της μοναξιας!
καλο βραδυ... (τι θυμηθηκα τωρα!)

Σπύρος είπε...

Κορυφαίο..:)... όπως και ο πίνακας .:)..κάθε λεπτομέρια και μεγάλη σημασία :)Καλημέρες:)

Feidias είπε...

Καλημέρα φίλε μου!
Καμιά φορά κάθομαι πάνω στη μηχανή και καπνίζω και κοιτάω το κόσμο που περνάει,άντρες γυναίκες παιδιά εργάτες κοστουμαρισμένοι στρατιωτικοί όμορφοι όμορφες μαύροι γέροι μπάτσοι εργάτες μπογιατζήδες ξένοι με μεγάλα μάτια πρόσωπα γελαστά αμίλητα παραδομένα συνοφρυωμένα λυπημένα εκνευρισμένα με αγωνία,όλα ντυμένα με θόρυβο θόρυβο θόρυβο κσι βοή της πόλης των κινητών των αεροπλάνων από πάνω ραδιόφωνα λάστιχα που φρενάρουν που σπινιάρουν μωρά σε καρότσια γελάνε κλαίνε παπάδες τρέχουν σηκώνοντας το ράσο τρελοί περνάνε παραμιλώντας και μόνο αυτοί με κοιτάνε καμιά φορά σαν να ήμουν όμορφος γιατρός που θα τους δώσει κάτι,κι όλα αυτά κι όλους αυτούς γυρίζεις μέσα στη καρδιά σου και τους βλέπεις να είναι μέσα ανακατωμένοι αλλά όσο κοιτάς και τους ακούς τόσο ξεμακραίνει κι η βοή τους,μέσα σου,τόσο τα χαιδεύει όλα η σιωπή και μια γλυκειά υγρασία αναβλύζει στα μάτια σου γιατί η σιωπή αυτή η ευλογημένη σου ψιθυρίζει ότι "όλα ένα είναι,όλα αδερφός στην κοιλάδα του κλαυθμώνος"¨Ολα κάτω από έναν μεγάλο ουρανό,πελώριο...η σιωπή...τι δώρο μεγάλο να ακούς τη κραυγή της!Φίλε μου...

Καλημέρα ρε ωσηέ,έβαλα καφέ μόνος μου και φεύγω φιλώντας σε πολύ,νάσαι καλά!

ΩΣΗΕ είπε...

greca, πολύ γνωστόν το συναίσθημαν. Οικείον, συχνόν τρομερόν... Καλό βράδυ



lockheart, σ' ευχαριστώ και πάλιν. Θα συμφωνήσω για τον πίνακα. Απίστευτος! Το όνειρο και ο εφιάλτης σ' έκα κοινό κόσμο δεμένο τόσο όμορφα σε μια εκπληκτικά πειθαρχημένη αναρχία... Ο κόσμος που μου αρέσει και η τέχνη που αρέσει. Είτε λέγεται μουσική, έιτε γραφή, είτε ζωγραφική κλπ Να χάνεσαι μέσα του, αντίφαση, κραυγές σε παρέλαση... Καλό σου βράδυ




Φειδία μου, γλαφυρότατα περιέγραψες τις σκηνές κάτω από ένα πελώριο ουρανό... Είναι ότι πιο αισιόδοξο έχω γράψει σ' αυτά τα 20 χρόνια που ταλαιπωρώ τις πέννες και τα χαρτιά. Καλό σου βράδυ φίλε. Εγώ τρέχω συνεχώς αυτές τις μέρες, θ' ανοίξουμε μάλλον ένα μικρό μαγαζάκι με την Κλειώ και είμαστε συνεχώς επί τροχάδιν. νά' σαι καλά

Ανώνυμος είπε...

διαβάζοντας ένα απλοϊκό μα συνάμα καταπληκτικό ποίημα..
συναντώντας σε έναν παρόμοιο χώρο.. ίσως για πρώτη φορά.. την αμετροέπεια..
ακούγοντας την κραυγή της δικής μου σιωπής.. να ψάχνει αντίλαλο ανάμεσα στα χιλιάδες χαμόγελα εκείνης που αντηχούν στην ψυχή μου ασταμάτητα..
νιώθοντας τις μουσικές συνθέσεις των Pink Floyd να διαπερνούν τις λίγες όμορφες παιδικές μου αναμνήσεις σαν κοφτερό μαχαίρι..
διαβάζοντας κάποιες σκέψεις σου που προκαλούν μόνο δέος..
να σε καλησπερίσω..
και να ομολογήσω.. πως..
είμαι πολύ τυχερός που σε γνώρισα..
έστω και έτσι.. έστω και μέσα απο τα λίγα γραπτά σου.. έστω και μέσα απο την υπέροχη συντροφιά σου..
να είσαι πάντα καλά..
και να προσέχεις..
όσους αγαπάς και σε αγαπούν..
με ψυχή..
Τάκης.. η αλλιώς.. Νάμα..

Ανώνυμος είπε...

η σιωπη μαλλον εχει πιο δυνατη φωνη απ τις κραυγες...η σιωπη ποναει γιατι τι νιωθεις κι οταν πας να την διαλυσεις ακουγεται απ το στομα σου κατι σαν κρωξιμο κι απλως εγκαταλειπεις καθε προσπαθεια....

κι ο φειδιας τοσο ομορφα φτιαχνει απο λεξεις εναν πινακα....

*ποια ειναι η κλειω?-αν επιτρεπεται...

ΩΣΗΕ είπε...

takhs, καλώς ήλθες, αν και νιώθω ότι σε έχω γνωρίσει ήδη, μέσα από... Νάμα. Εγώ είμαι ο τυχερός της υπόθεσης, που, έφτιαξα σε μια έρα ανίας ένα μπλογκ χωρίς καμιά σκέψη, στόχο ή επιδίωξη και βρήκα τόσες ψυχές, τόσο ταλέντο, τόση ευαισθησία... Σ' ευχαριστώ πολύ, αν και η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να υποσχεθώ πως θα προσέχω, γιατί... δεν προσέχω. Και βλέπω πολλάκις να γκρεμίζω γύρω μου πολλά και δεν το θέλω αυτό, δεν το θέλω. Θα πολεμώ με τη γραφίδα μου. έστω. Ξανά ευχαριστώ. Εύχομαι ότι καλύτερο.




in the sky, καλώς σε. Η κραυγή είναι το μεγαλύτερο βιβλίο, οι ποιητές γράφουν πίνακες, οι ζωγράφοι ζωγραφίζουν ποιήματα. Η Κλειώ είναι η άτυχη που βρίσκεται στο πλευρό μου από το 1991. Και είναι άτυχη, της άξιζε κάτι καλύτερο. Καλό σου βράδυ, θα τα λέμε.

nyctolouloudo είπε...

λένε ό,τι το πρώτο βήμα για την σοφία είναι η σιωπή.

τον Ričardas Filistovičius δεν τον ήξερα και στο νετ δεν υπάρχουν πολλά πράγματα γι' αυτόν!

ΩΣΗΕ είπε...

καλημέρα νυχτολούλουδο. ''Υπέρ πάντα την σιωπήν αγάπησον'' λέει ο Ιωάννης της Κλίμακος.
http://www.filistowicz.com/paintings.html

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Καλημέρα,ποιητή μου!
Είδες την ανατολή σε νότα λα;
Νομίζω πως τα δειλινά ταιριάζουν πιο πολύ στη ρε...
φιλούθκια καλέ μου...

Axis Mundi είπε...

Πανέμορφο όσο σκληρό κι αν είναι.
Ο δε τίτλος της ανάρτησης σου θα ταίριαζε γάντι στην τελευταία μου ανάρτηση με κάποιον άλλο πίνακα κραυγής :)
Καλησπέρες

ΩΣΗΕ είπε...

Ψυχαούλα μου σε χαιρετώ. Είδα την ανατολή χωρίς ήχο, μέσα στη σιωπή... Φιλούθκια



axis mundi, ευχαριστώ. Θα περάσω από τις γειτονιές σου, ελπίζω απόψε, όταν θα ηρεμήσω λίγο από τατρεχάματα. Νά' σαι καλά.

Katerina ante portas είπε...

Η αμετροέπεια της σιωπής.. τι τρομαχτική έννοια δύναμης και μοναξιάς..

ΩΣΗΕ είπε...

κατερίνα μου καλημέρα. έτσι ακριβώς...

Ανώνυμος είπε...

Αποκωδικοποίηση....: ψυχής
( ψυχοDNA, ψυχογραφήσεις),
σιωπής ( λόγου : άλεξου -- ενείκονου -- ενκώδικου), θρησκειών, μυθολογιών,....
Σχηματοποίηση λόγου ("ποιημάτων" μου), θεογονία, κοσμογονία,....
Γεια.....στην ωραία παρέα.....
URL : www.siopi.gr

ΩΣΗΕ είπε...

Γεια σου κι εσένα Αλεξανδρε, ευχαριστώ για την επισκεψη, πάντα καλοδεχούμενος στο φτωχικό μας