Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Λαρνακα, Cyprus
Είμαι ένα φαλκόνι της Ελεονώρας πάνω από τη γυναίκα Μεσόγειο...

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Ο ΑΧΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΕ ΩΡΑ ΑΙΧΜΗΣ

Όσοι μένετε Αθήνα θα ξέρετε κάτι παραπάνω για την ώρα αιχμής...
Ο πίνακας είναι του Ross Von Rosenberg και ονομάζεται ''I am the City''. Αν προσέξετε, στα δεξιά του πίνακα υπάρχει γραμμένο ένα ποίημα. Το παραθέτω πριν απ' το δικό μου:
I am the city.
I am not built in the girders or decadent sculptures.
I am assembled in the corners and the ice split fractures.
You pump through my concrete arteries like metallic red and whites
I am the city, days and nights.
I am not made of skyscrapers and parking lots.
I am made of streams trapped where asphalt rots.
I am not made of restaurants and shopping malls.
I am made of sweat filled bars and graffiti walls.
Don't look to my banks and my ATM machines.
Peer deep into the people and listen to their dreams.
You'll find me on their palms and underneath their nails.
Caught between what is success and what fails,
I am the spirits marching in the streets,
A manmade revolution in progress loud and discreet
I am the city


Ο ΑΧΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΕ ΩΡΑ ΑΙΧΜΗΣ
Ο αχός της πόλης
απ’ τους αψίχολους τ’ απόγεμα κατοίκους
που μ’ ευλάβεια προσπαθούν να κρύψουν την αλήθεια
με διώμα ευγενικό
και μ’ ακριβές στο μούτρο διόπτρες
απομυζούν την κενοσοφία της εποχής
ταράζοντας την τάλαινα φύση
που ματαίως μάχεται ν’ ανακάμψει.

Κάποτε ονειρεύομαι πως είμαι άγγελος
κι από ψηλά μας βλέπω με πτωχοπροδρομισμό
οιστρήλατοι να σπεύδουμε στα ξεπουλήματα
μήπως άλλοι μας προλάβουν
και πρώτοι το βιος τους δώσουν
στους μεγαλέμπορες επταμάσελους καρχαρίες.

Άλλοτε μειρακιούμαι
και ογμεύω με την παρέα σ’ εθνικές εορτές
σ’ ένα κόσμο άλλο, τόσο σιμά, τόσο κοντά
μα σα χίμαιρα άπιαστο κι απόμακρο.
Και χάνομαι σε συνταγές μαγικές,
ψάχνω χρησμούς σε χρησμολόγια
ψαθάλλω τις θύμησές μου
μα σ’ ένα προσευχητάρι μέσα
μόνο
κλείστηκε όλη η αθάνατη ελπίδα.


47 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

γεια,
πώς είναι τα πράγματα εκεί,μετά τις εκλογές?
λοιπόν,στο θέμα μας τώρα,το ιδιόλεκτό σου είναι ανεπιτήδευτο,ακατέργαστο τόσο άρα υπέροχο!
Η πρώτη στροφή μου θύμισε σε ύφος Καρυωτάκη και συγκεκριμένα τη "μικρή ασυμφωνία εις Α Μείζον",αναφορικά με μια λεπταίσθητη ειρωνία που διασχίζει τις γραμμές -και κοίτα το οξύμωρο-
ακροθιγώς...
"τα παιδιά της πόλης,τα παιδιά που μεγαλώνουν βιαστικά,παράκαιρα,όπως τα κλωσσόπουλα των πτηνοτροφείων.Παιδιά μονάχα σιωπηλά ή παθολογικά φλύαρα.Παιδιά στερημένα από παρυσίες,από χειροπιαστές αγάπες,από μεγάλες αγκαλιές και χαμογελαστά μάτια..."

ΩΣΗΕ είπε...

Φαίδρα μου, τα πράγματα είναι όπως χθες και προχθές. Το μέλλον θα δείξει.

Η πρώτη στροφή είναι ειρωνική - σαρκαστική. Η δεύτερη χαρακτηρίζεται από το θυμό ανάμικτο με κυνικό σαρκασμό. Η τρίτη είναι νοσταλγική - ρομαντική.

Σ' ευχαριστώ Φαίδρα μου, φιλιά πολλά

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Φαλκόνι μου, πάντα να μειρακιείσαι....ούτως ειπείν να είσαι παλληκάρι ακμαίο, δραστήριο, γενναίο και με λάβαρο την ελπίδα.

Μου αρέσει ο τρόπος που διαχειρίζεσαι την ελληνική γλώσσα. Δείχνει άνθρωπο με μεράκι για την ορθότητα του λόγου.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΩΣΗΕ είπε...

γλαρένια μου καλησπέρα... δοκεί μοι εις τον αιώναν μειράκιον έσομαι... ούτως ειπείν... ου βούλομαι γηράσκειν αείποτε...

με τας πτέρυγας οριζοντιομένας φιλώ σε

Surrealist είπε...

Αγαπητέ μου φίλε, έμαθα ότι κερνάς, πιάσε και για μένα ένα σφηνάκι βότκα για αρχή και βλέπουμε...
Εβίβα

faraona είπε...

Ωσηε πιασε ενα σφινακι βοτκα κι ερχομαι.

ΩΣΗΕ είπε...

SURREALIST, FARAONA, πίνω pernod και ακούω to burn που παίζει πρώτο μόλις μπεις στο μπλογκ. ΡΟΚΑΡΟΥΜΕ απόψε, ένταση στο ΦΟΥΛ θα πιω μέχρι να λιποθυμήσω και τα μυαλά στα κάγκελα. Δε βγαίνω απόψε γιατί είμαι πολυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ
επικίνδυνος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Surrealist είπε...

Οκ συμφωνούμε! Όλοι μέσα , αλλά μόνο όσοι ροκάρουμε... και ροκάρουμε Ώσηε φίλε - θαυμάσια!!

Και μη ξεχνιόμαστε για μία φορά ακόμα συγκλονιστικός ποιητής. χαιρετισμούς και στην αγαπητή Κλειώ. Ευχαριστώ, ωραία παρέα είναι οι καλοί φίλοι στα μπλόγκια!!

ΩΣΗΕ είπε...

Στην υγειά μας λοιπόν. αλλά όχι τέτοια. Δεν είμαι συγκλονιστικός. Ούτε φυσικά ποιητής. Είμαι συγκλονιστικός τρελός, ναι, αυτό το δέχομαι. και να τα π(ι)ούμε και από κοντά. Πέστε μου ένα καλό στέκι στην αθήνα με ΡΟΚ. Θα θέλω συμβουλές γιατί 90 μέρες θα βγω 90 φορές....

faraona είπε...

Surrealist και Ωσηε

αποψε θα ειναι μεγαααααλη η νυχτα

θα τα πιουμε ολοι μαζι και θα τραγουδαμε Λος Λος Λος!

faraona είπε...

Η τελευταια στροφη του ποιηματος μ αρεσει παρα πολυ.

ΩΣΗΕ είπε...

faraona έχεις mailllllllllllllll

ΩΣΗΕ είπε...

its buuuuuuuuuuuuurnnnnnnnnnnnnnnnnnnn

Churchwarden είπε...

Αγαπητέ ωσηε, συγχαρητήρια για τη μουσική επιλογή. Το BURN είναι, πράγματι, το ωραιότερο άσμα όλων των εποχών με την καλύτερη σύνθεση ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών, blackmore/coverdale/lord/hughes/paice. To έχω κρεμάσει και εγώ παλαιότερα στο μπλόγκι μου, από τη θρυλική συναυλία California Jam, όπου οι Purple έπαιζαν με support τους Emerson, Lake & Palmer και τους Black Sabbath. Μπράβο, μπράβο, μπράβο. Μπράβο.

faraona είπε...

Για μπες στο sky.

ΩΣΗΕ είπε...

Churchwarden, καλως όρισες κι ευχαριστώ πολύ. Έχω μεγαλώσει με τη μουσική αυτή... Θα περάσω από κονά σου σε λίγο

ΩΣΗΕ είπε...

φαραώνα μου είμαι μέσα έχεις δυσκολίες να με βρεις;

μαριάννα είπε...

χμ... γι αυτό είναι τέρμα γκάζι το κέφι! Κάτι η τραγουδάρα, κάτι το pernod, κάτι η καλή παρέα που βλέπω εδώ, πώς να μη γράψεις ποιήματα, πώς να μη μας τρελάνεις;
Ο συνδυασμός που σκοτώνει ξέρεις ποιός είναι και τον κατέχεις καλά. :)
Τρέλα και τέρμα γκάζια συνδυαστικά με ποιότητα στην ποίηση και τη ζωγραφική! Γι αυτό φτιάχνεις ποστάρες άπαιχτες!

Φιλιά!!! Και καλή συνέχεια σε όλους!

Ra Ma είπε...

Δυστυχώς έτσι είναι η πόλη μας. Και φοβερά τα γκάζια σου, με αυτά που μεγάλωσα και εγώ.
Στεναχωριέμαι που σε διάβασα αφού γέμισα με χρώμα μια ανάρτησή μου. Και η δική μου σκέψη ήταν η μουντίλα, το τρέξιμο, η κατανάλωση, οι άνθρωποι με τις μάσκες στους δρόμους αλλά τελικά το κατέληξα πολύ light!!!

Καλό βράδυ εκεί στη παρέα.

Surrealist είπε...

πω πω χαμός, λίγο άργησα και κοίτα τί έγινε, παρακαλώ μία βότκα...BURN
αθάνατη ελπίδα...!!

ΩΣΗΕ είπε...

Γητευτρια κόπιασε στην παρέα. Μπες κι εσύ στο skype - falkonieleonoras, έλα να τα πιούμε!!!!!



Μαρκόνι μου, να τ' ακούσουμε μαζί στην Αθήνα. Βρες μόνο τα στέκια και φύγαμε!!!!


Surrealist, σε καλώ κι εσένα, skype-falkonieleonoras. Τα πίνουμε online. Κι επιφυλάσσομαι όταν ανέβω να τα πιούμε live!!!!

Surrealist είπε...

Εννοείτε, αλλά προς το παρόν το συνθηματικό είναι Λος Λος Λος πάμε δυνατά!!

ΩΣΗΕ είπε...

ΔΥΝΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΓΙΝΑΝ ΟΛΑ ΔΥΝΑΤΑ Τ' ΑΔΥΝΑΤΑ. ΠΑΜΕ ΣΟΥΡΕΑΛ

Surrealist είπε...

Πάμε bre Ωσηέ μου, μόνο που είμαι άσχετη με το skype , βάλε και πόσες βότκες κύλησαν απόψε στη παρέα... οπότε με ενοείς.

ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΛΟΣ ΛΟΣ ΛΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ.
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΠΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΤΗΣ

ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΦΙΛΟΙ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΚΑΦΕΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΒΟΤΚΕΣ ΧΙΧΙΧΙΧΙ

ΚΑΙ ΑΚΤΟΣ ΑΠΟ ΛΟΣ

ΚΑΙ ΧΙΧΑ!!

ΩΣΗΕ είπε...

SOUREAL σε πάω με ΧΙΛΙΑ. Και κοίτα μη χαθείς όταν ανέβω!!!!!!!!!!!!!!!!

VIVA MAESTRO!!!!

Surrealist είπε...

Μπράβο μας και ξαναμπράβο μας, θα έπρεπε να γίνει και ένα μπλοκοπάιγνιδο
το πάρτι που ξεκίνησε ο Ώσηε
και να γεμίσει το ίντερνετ με αυτό

Ε? ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ? ΧΙΧΑ! VIVA MAESTRO!!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!



ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΠΑΩ
ΑΠΟΧΩΡΩ - ΠΑΩ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΣΚΕΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ!! ΤΗΑΝΧ ΠΕΡΑΣΑ ΥΠΕΡΟΧΑ!!

Surrealist είπε...

ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΦΙΛΕ ΩΣΗΕ
ΕΛΑ ΕΣΥ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΡΕΕΣ ΜΗ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ... ΟΛΑ ΣΟΥ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

ΩΣΗΕ είπε...

Bonjur Surreal, καλά ξυπνητούρια, καλή ιδέα να οργανώσουμε μια μπλογκομέθη, πλάκα θά' χει! Κοιμήσου γλυκά, είναι νωρίς ακόμα, ευχαριστώ κι εσένα πολύ για την παρέα σου, αν μαθεις και το skype, θα τα πίνουμε αμεσότερα!!! Πολλά φιλιά, ματς-μουτς!

Μαρια Νικολαου είπε...

Eισαι μοναδικος τι να πω..
Σημερα απο πανω ως κατω ....
Απο τη φωτο , τους ξενους στιχους ως το δικο σου...ολα άψογα!
Καλημερα

RedHat είπε...

...μα σ΄ένα προσευχητάρι μέσα
μόνο
κλείστηκε όλη η αθάνατη ελπίδα..

Σε ευχαριστώ. Καλή μέρα να έχεις.

Βάσσια είπε...

"Ο αχός της πόλης
απ’ τους αψίχολους τ’ απόγεμα κατοίκους
που μ’ ευλάβεια προσπαθούν να κρύψουν την αλήθεια
με διώμα ευγενικό
και μ’ ακριβές στο μούτρο διόπτρες
απομυζούν την κενοσοφία της εποχής
ταράζοντας την τάλαινα φύση
που ματαίως μάχεται ν’ ανακάμψει".

Καταπληκτικό και πεσιμιστικό κι αληθινό.
Μου αρέσει το ύφος γραφής σου.
:-)

Από το στην αγγλική ποίημα , που μου άρεσε, κρατώ:

Don't look to my banks and my ATM machines.
Peer deep into the people and listen to their dreams.
You'll find me on their palms and underneath their nails.
Caught between what is success and what fails,
I am the spirits marching in the streets,
A manmade revolution in progress loud and discreet
I am the city!!

η ψυχη μου το ξερει είπε...

@Ωσηέ μου καλέ,αντιλαμβάνομαι ότι ετοιμάζεσαι να αναχωρήσεις για την Αθήνα και ήδη η ώρα αιχμής της χαοτικής πόλης, σου έχει καταλάβει το μυαλό!

Σε φιλώ γλυκά γλυκά!...

purple είπε...

Τι γλεντια ειναι αυτα εδω μεσα!!! φερε και απο εδω ενα σφινακι:-)))

ILIAS είπε...

Η Αδιαφορία, η Αβλεψία, η Αγαθώνμανία η Αποξένωση, μα στο τέλος η Αθάνατη Ελπίδα...

Όλα, σε τρείς στροφές ενός ακόμη ωραίου ποιήματος ενός ευαίσθητου ασώτου; πολύ αμφιβάλλω να είναι άσωτος αυτός που γράφει με τέτοιο τρόπο!

Την καλησπέρα μου Ωσηέ

ΩΣΗΕ είπε...

Μαρία Νικολάου, σ' ευχαριστώ πολύ για τα πάντοτε ευγενικά και κολακευτικά σου σχόλια. Όλοι είμαστε μοναδικοί. Όλοι. Καλη εσπέρα εύχομαι.



Redhat, εγώ ευχαριστώ. Αντεύχομαι.



Βάσσια μου, καλησπερίζω κι εσένα γλυκά. Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και στα δύο ποιήματα. Χαιρετώ με φτερούγισμα



Ψυχούλα μου, λες να είναι μια ''προοαίσθηση'' του αθηναϊκού κλίματος; Ίσως. Σε φιλώ καλή μου, φιλώ σε.



Μωβένια μου, θες να παρασύρω κι εσένα στην κραιπάλη; Ωχ! Δε γλυτώνω την κόλαση. Φιλούθκια



Εκτωρα, ναι, η αθάνατη επλίδα΄κλείνει τη σκέψη, ίσως ως μοναδική παρηγοριά. Όσο για την ασωτία... θα τα πούμε εκ του ... συστάδιν! Χαιρετώ

faraona είπε...

Mail....!!!

marianaonice είπε...

"μα σ’ ένα προσευχητάρι μέσα
μόνο
κλείστηκε όλη η αθάνατη ελπίδα".
Άραγε αρκεί αυτό;;
Μισώ τις πόλεις και τον αχό τους... και όμως ζω μέσα σε μία από αυτές για την οποία κάποτε έγραψα "...Αθήνα καταδικασμένη πόλη. Σε λίγο θα γίνεις ένα νεκροταφείο δυστυχισμένων ψυχών...Θα βαδίζουμε σε δρόμους παράλληλους που δεν ενώνουν πουθενά, κι η αποξένωση κι η μοναξιά πια θάναι όλη μας η ζωή!!".
Έτσι τη νοιώθω την πόλη φίλε μου, που ζω!!
Τα φιλιά μου.

ΩΣΗΕ είπε...

Παγομαριάννα μου, με ρωτάς αν αρκεί η ελπίδα; φυσικά και όχι. Σκέψου όμως τι θα γινόταν δίχως αυτήν...

Εξαιρετικά περιέγραψες την πόλη και το συναίσθημά σου.
Σε φιλώ με τη σειρά μου

purple είπε...

οχι δεν την γλυτωνεις!!! αμαρτωλεεεεεεεεε!!!

ΩΣΗΕ είπε...

Μωβένια μου είναι σίγουρο αυτό!!!! Φεύγω για έξοδοοοοοοοο. Nighty night

Σπύρος είπε...

Ωραία φώτο και πραγματικά και ωραίο κείμενο :).... η εικόνα έχει άγρια ομορφια ιδιαίτερα το μαύρο σημείο των κτισμάτων και των ανθρώπων..:).ιδιαιτερα το μαυρο στους ανθρωπους λέει πολλα...

Ανώνυμος είπε...

Μια ταπεινή καλημέρα εναπωθέτω αγαπητέ, υπέροχος όπως πάντα, αλλά είδα τόση χαρά εδώ που δεν μου κάνε κέφι να σχολιάσω τίποτα τώρα. φιλιά

kalynama είπε...

Ωσηέ μου καλησπέρα σου αφήνω. Τρέχω και δε φτάνω με τη δουλειά, το pc στο σπίτι είναι στα τελευταία του, έτσι μπαίνω στα γρήγορα από τη δουλειά. Θα ξαναέρθω σύντομα να χαθώ στα κείμενά σου.. σε αυτά που πάντα με ταξιδεύουν..

Σχετικά με αυτό που διάβασα μόλις.. μαγεύτηκα...

Θα τα πούμε σύντομα. Να προσέχεις :-))

μαριάννα είπε...

Χαιρετώ την παρέα! :)
To skype το έχω αλλά την παρθενιά δεν του την έχω πάρει ακόμα. :Ρ Ο ένας δεν έχει μικρόφωνο, ο άλλος δεν ξέρει να το χειριστεί και το 'χω κλειστό, γιατί με τα εκατοντάδες προγράμματα που έχω ανοιχτά μόνιμα, να μην το φορτώνω και με ότι δεν χρησιμοποιώ. Επειδή όμως πνίγομαι αυτόν τον καιρό από ταξίδια και τρεχάματα, θα το αφήσω για αργότερα.
Κάτι άλλο τώρα.

Στις 20 του Μάρτη στον Ιανό(κεντρικό βιβλιοπωλείο στη Σταδίου), έχει Μαραμή και προτείνω να βρεθούμε όλοι εκεί. Εγώ θα είμαι με φίλους από νωρίς δηλαδή, έτσι κι αλλιώς. Στο λέω από τώρα για να μην κλείσεις κάτι άλλο, μη γνωρίζοντάς το. Θα κάνω και ποστ φυσικά...

Φιλώ σε παλικάρι!

ΩΣΗΕ είπε...

Λοκ, ναι, το μαύρο προσδίδει ιδιαίτερο νόημα στον εξαίρετο αυτό πίνακα. Σ' ευχαριστώ, καλό απόγευμα



Freedula Μου, καλησπέρα. Στο επόμενο μπλογκομεθυσι να είσαι παρούσα!!!! Σε χρειαζόμαστε. Ν ομίζω να το κάνουμε και παιγνίδι κάποια μέρα. Μεθη στα μπλοκς.



Νάμα μου, κάνε τις δουλειές σου να είσαι εντάξει με τα βιωτικά και όλα μπορούν να περιμένουν. Μόνο μη ξεχνάς τη Νάμα. Αυτή προέχει! Σε φιλώ.



Γητεύτριά μου, δε γνωρίζω κατά πόσο θα μπορέσω να είμαι εκεί, όμως το θέλω πολύ. Θα δούμε όταν πλησιάσουν οι μέρες. Πάντως βάρδια δεν έχω τότε. Θα δούμε την ατζέντα. (Εσύ ξέρεις από γεμάτες ατζέντες) Σε φιλώ

Κάτια είπε...

Με ταξιδεύει κάθε φορά η γλώσσα που χρησιμοποιείς...Είναι και η επαγγελματική μου διαστροφή στη μέση-φιλόλογος γαρ-, αν και κάνω φιλότιμες προσπάθειες να το ξεπεράσω και να ξαναγίνω μαθήτρια, με την έννοια της πρόσληψης της γνώσης στη Σχολή της Συμβουλευτικής που παρακολουθώ.
Αλήθεια, είναι κάτι έμφυτο ή το είχες καλλιεργήσει?(εννοώ την πολύ καλή χρήση της γλώσσας)
Πραγματικά με έχεις εντυπωσιάσει...

ΩΣΗΕ είπε...

Κάτιά μου, ευχαριστώ σε πολύ για τα λίαν κολακευτικά σχόλια. Για τη γλώσσα, δεν έχω ασχοληθεί ποτέ ακαδημαϊκά, μου άρεσαν πάντα όμως η λογοτεχνία και τα αρχαία, οπόταν ας πούμε πως αυτοκαλλιεργήθηκε. Ο τρόπος που τη χρησιμοποιώ είναι και έκφανση του χαρακτήρα μου. Οι λυρικές λέξεις συναπαντώνται με τις ακδημαϊκές, αλλά και τις αργκό κι όλες μαζί λογοπαίζουν και λογοπλέκουν αποδίδοντας το πολυδιάστατον και πολυσύνθετον που θέλω ν' αποτυπώσω στο χαρτί. Σ' ευχαριστώ ξανά, καλό βράδυ.