Τι είσαι;
Τι είσαι;
Είμ’ ένας κεραυνός
μια στιγμή εκκένωσης
ένα λαμπερό δευτερόλεπτο
Τι είσαι;
Τι είσαι;
Ειμ’ ένα κεφάλι
δίχως σώμα χωρίς κορμί
με εφτά στόματα
με εφτά σειρές δόντια
σαράντα εννέα
Τι είσαι;
Τι είσαι;
Είμ’ ένα σώμα χωρίς κεφάλι
με χέρια δεκατέσσερα
πενηνταέξι πόδια
γεμάτο στήθη
και όργανα του πάθους...
Τι είσαι;
Τι είσαι;
Είμ’ ένα γεράκι γυμνό
με φτερά στον εγκέφαλο
με επιβλητικό ράμφος
φτιαγμένο από σκιά
με εικοσιοχτώ γαμψά νύχια
φτιαγμένα από αέρα...
Τι είσαι;
Τι είσαι;
Είμαι το πρωινό
που ξημέρωσε
ύστερα από εδομήκοντα επτά νύχτες πίσσα
και μάχεται να ξελασπώσει
γλύφω με τις ακτίδες μου
τα έλη.
Τι είσαι;
Τι είσαι;
Είμαι ο άνεμος ο κατακόρυφος
Φυσώ τεσσαράκοντα δύο χιλιάδες πόδια
πάνω απ’ την ιονόσφαιρα
καταλήγω στον πυρήνα του είναι
πεθαίνω στη λάβα...
Τι είσαι;
Τι είσαι;
Είμ’ ένας άνθρωπος χωρίς ψυχή και σωθηκά
ένα περίβλημα
περνάω κάτω από σκέλια γυμνά
κουτουλώ σε αόρατες υπάρξεις
σβήνω κοντά στους ομφαλούς...
Τι είσαι;
Τι είσαι;
Είμαι μια ψυχή χωρίς άνθρωπο
εικοσιένα γραμμάρια άϋλη ύλη
τρυπώνω σε περιβλήματα σκιών
κυνηγώ τον εαυτό μου
εβδομηντάκις εφτά
σε λαβύρινθους χωρίς νήμα
ως το τέλος...
14 σχόλια:
Καλησπέρα. Απλώς, περαστικός.
Τι είσαι;
Τι είσαι;
Θεός!
Την καλησπέρα μου :-)
KitsosMitsos: Καλώς σε βρίσκω. Την επόμενη φορά σταμάτα για ένα ποτό. Εδώ πίνουμε pernod.
η ψυχη μου το ξερει: Η ψυχή σου θα ξέρει... αλλά γιατί;;;
Πάντα η ερώτηση κρύβει την αλήθεια κι όχι η απάντηση:-)
τι είναι...χμμμ..είναι πολλά ανολοκλήρωτα...
Την καλημέρα μου :-)
Καλησπέρα από Θεσσαλονίκη. Διακρίνω μια απαισιοδοξία στο ποίημα ή όχι;
Καλημέρα από την ..επόμενη Κατερίνα!;)
Τις ει, οΚ, παρασύνθημα; Πρόσωπο ίσως..ατόφιο.
η ψυχη μου το ξερει: φοβερή ατάκα. Την κρατώ. Καλημέρα
kalynama: Καλημέρα. Υπάρχει άραγε ολοκλήρωση ποτέ;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ: Καλημέρα. ...Μια αισιόδοξη απιασιοδοξία θα έλεγα. Ο ύστερος πεσσιοπτιμισμός.
Katerina ante portas: Καλημέρα και στην έτερη Κατερίνα. Το είπα ξανά, έχω κόλλημα με το όνομα. Πρόσεξες ότι είμαι στρατιωτικός και σχολίασες με το ανάλογο στυλ, ε;
οκ, προχώρει!
Καλημέρα ποιητή Ωσηέ. Και μετά μου λες ότι δεν γεννήθηκε ένας νέος Καββαδίας! Η ερώτηση "ποιος είμαι" θα μας ακολουθεί μέχρι να δούμε τα ραπανάκια ανάποδα!
Ολα αυτα ταυτοχρονα και ακομα αλλα
και δεν υπαρχει απαντηση οριστικη
τωρα στο μακρινο μου Χειμωνα
οι ερωτησεις σου
και δικες μου ερωτησεις
στις απαντησεις διαφερουμε
στις απαντησεις...
καλέ εσύ μπορείς καιξαναβαφτίζεις τις πιο απλές λέξεις ή καταστάσεις .
φυσικά με ξετρέλανε η επιλογή εικόνας.
να προσέχεις τις κοινότυπες φράσεις
Μερόπη μου καλημέρα. Τα καλά σου λόγια με σκλαβώνουν. Όσο για τα ραπανάκια... μου κατασκεύασες ένα όμορφο χαμόγελο!
etalon, μου αρέσουν υπερβολικά οι επαναλήψεις των λέξεων, ο τρόπος που απάντησες μου θύμισε Σαχτούρη
ζωγράφε μου φίλε από άλλη διάσταση, ευχαριστώ εκ βαθέων. Χαίρομαι που η επιλογή της εικόνας ταιριάζει με τη ζωγραφιά που κατασκεύασα με τις λέξεις μου. Η συνεργασία ποιησης - ζωγραφικής είναι μαγική. Τον καιρό αυτό ένας ζωγράφος φίλος φτιάχνει πίνακες βασισμένους σε κάποια ποιήματα. Οι πίνακες, καθώς και βιβλίο με τα ποιήματα θα παρουσιατούν το νέο έτος. Θα αναρτήσω κάποια. Ένας από τους πίνακες είναι βασισμένος σε προηγούμενο ποστ ''Το κάλεσμα της πρόιστυχης γοργόνας'' Χαιρετώ
το πουτανάκι σου.
(μη περιμένεις σοβαρή απάντηση απο εμένα μάλλον η άλλη άθλια κόρη θα πρέπει αν διαβάζει αυτό το βλογκ.)
Erisabetsu-chan, εδώ παίζουν όλα. don't worry.
Καλώς σε βρήκα
Δημοσίευση σχολίου